Hofwijck

In een roman van Bert Natter die ik laatst las (Begeerte heeft ons aangeraakt) kwam zijdelings Hofwijck ter sprake, het buitenverblijf van Constantijn Huygens in Voorburg. Dat was leuk, want daar ben ik nog niet zo lang geleden geweest. Ik moest die dag op zo'n bedrijventerrein in Zoetermeer zijn, een van die plaatsen in Nederland waar je niet echt vrolijk van wordt. Om de dag nog enigszins op te leuken werd er dus ook een kort museumbezoek in het naastgelegen Voorburg ingepland, voor mij normaal gesproken ook niet zo'n voor de hand liggende locatie.

In de boomgaard.

Het landgoed Hofwijck zal vroeger een oase van rust en groen zijn geweest, nu ligt het behoorlijk gekortwiekt in een hectische omgeving pal naast het station. Het is een prachtig klein museum, een miniatuurkasteeltje eigenlijk, waar je vrij snel door heen bent. Een keuken, een zolder en twee kleine kamers, dat is het eigenlijk wel. Maar alles heel sfeervol en daarbij een belangrijke plek in de geschiedenis van ons land, als je daar gevoelig voor bent. Erg tot de verbeelding sprekend vond ik de grote ijskelder buiten de keuken. Deze gemetselde ruimte in de slotgracht was destijds via een wankel loopplankje te bereiken. Hier werden levensmiddelen bewaard in grote brokken ijs.

Op zolder.

Het museum wordt kennelijk gerund door een grote ploeg gedreven dames. Een daarvan gaf uitvoerig uitleg over de veelzijdige familie Huygens, die nogal ingewikkeld in elkaar zit met meerdere Constantijns en Christiaans. Op dit moment kun je een interessante expositie bekijken over Christiaan Huygens (1629-1695), misschien wel de belangrijkste Nederlandse wetenschapper ooit. Er zijn originele instrumenten en manuscripten te bewonderen. Erg leuk allemaal.

Meer informatie vind je hier.