Op dit moment zie ik hetzelfde gebeuren met boekencollecties. Ineens was daar die kille e-reader, gevolgd door de gehypte boekjes van de bekende Japanse opruimmevrouw. Kaalslag in de boekenkasten en waarschijnlijk diep berouw op de lange termijn.
Nee, ikzelf doe geen boeken weg. Waarom zou ik? Ik heb de dubbele luxe van zolderruimte en een begripvolle echtgenote. Mijn boekenkasten zijn vol, maar er komen wel regelmatig boeken bij. Als er een nieuw boek in de kast wordt gezet, gaat er een “oud boek” uit. Er moet dan een keuze worden gemaakt en dat valt niet altijd mee. Een voordeel is dat de boekenkasten altijd up-to-date zijn. Het verwijderde exemplaar gaat naar zolder, in een doos.
Ik kan mij maar twee situaties bedenken waarin ik boeken (van zolder) zou wegdoen. 1) Weggeven aan iemand die het dolgraag wil lezen. 2) Noodgedwongen, zoals in de situatie van blogger en verzamelaar Hendrik-Jan, die kleiner gaat wonen. Nu is er wel een belangrijk verschil tussen Hendrik-Jan en mij: hij verzamelt boeken, en ik bewaar boeken. Ik zal zijn verhaal over het Tiny House, de enorme boekencollectie én de vijf harmoniums de komende tijd met grote interesse volgen.
In de serie #50 books stelt Hendrik-Jan de Wit elke week een vraag over boeken en leesgedrag. Je kunt daarover meebloggen. Zie hier.