zaterdag 21 juni 2014

Eleanor Catton: Al wat schittert


Als je van dikke Victoriaanse romans houdt, is Al wat schittert van de Nieuw-Zeelandse auteur Eleanor Catton een goede keuze. Alles zit er in: hebzucht, misleiding, wraak, een seance, een rechtszitting, persoonsverwisseling en een geheime correspondentie. Ruim 800 bladzijden lang en elk hoofdstuk keurig voorafgegaan door een kleine samenvatting van wat komen gaat.

Toch is dit een vrij recent boek (2013) van een jonge schrijver, Catton is 28 jaar. Daarbij is het veel strakker opgezet dan bijvoorbeeld een gemiddelde Dickens met zijn aan elkaar geplakte feuilleton-afleveringen. Het verhaal bestaat uit twaalf delen, elk deel half zo lang als het voorafgaande. Het eerste deel beslaat 360 bladzijden, het laatste net aan een pagina. Dit geeft een dynamisch effect, erg knap gedaan. Naar het einde toe gaat het verhaal steeds sneller.

Een ander leuk vormexperiment is de astrologische opbouw van het verhaal, waarbij alle personages zijn gekoppeld aan sterrenbeelden en planeten en hun stand ten tijde van de gebeurtenissen. Zo boven, zo beneden is hier het motto.

Maar laat je vooral niet afschrikken als je niet in dit soort zaken geïnteresseerd bent. Het boek is een plezier om te lezen. Vooral de uitgebreide en treffende karakterbeschrijvingen van de vele personages die elk een eigen rol in het verhaal vervullen en een deel van 'de waarheid' kennen. Dit alles in prachtige zinnen. Hier moet het boek het van hebben, want het verhaal zelf, hoe goed verteld ook, is uiteindelijk toch vrij mager. Laat dit geen teleurstelling zijn als je daar na 832 bladzijden achter komt.

Plaats van handeling is een goudzoekersdorp aan de kust van Nieuw-Zeeland in het jaar 1866, bevolkt door voornamelijk avonturiers en goudzoekers. Wat dat betreft heeft het wel iets van een western. Er zijn veel hoofdpersonen, meer dan twintig, maar de echte hoofdrolspelers zijn twee geliefden. Hun lot is verbonden, zij zijn elkaars tegenpolen, de zon en de maan, The Luminaries uit de originele Engelse titel.

Het boek won vorig jaar de Engelse Man Booker Prize.

Eleanor Catton